ΥΛΙΚΟ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΑΠΟ 23-27/3/2020
ΤΑΞΗ Γ'
ΜΑΘΗΜΑ: ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
(1798-1857) Γιος του άρχοντα Νικολάου Σολωμού και μιας γυναίκας του λαού, της Αγγελικής Νίκλη, ο Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σε ηλικία δέκα ετών φεύγει για την Ιταλία, όπου μένει σπουδάζοντας (στο Λύκειο της Κρεμόνας και στο Πανεπιστήμιο της Παβίας) δέκα χρόνια. Σπούδασε Νομικά αλλά στην πραγματικότητα ασχολήθηκε κυρίως με τη λογοτεχνία και έγραψε κιόλας αξιόλογα ποιήματα στα ιταλικά. Γυρίζοντας στη Ζάκυνθο αφήνει τα ιταλικά και αφοσιώνεται στην ελληνική ποίηση και γλώσσα. Μετά τα πρώτα λυρικά τραγούδια του ( «Η Αγνώριστη», «η Ξανθούλα» κ.ά.) γράφει το 1823 τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» και την επόμενη χρονιά την «Ωδή εις το θάνατο του ΛορδΜπάυρον». Η Ελληνική Επανάσταση έχει ήδη ξεσπάσει και ο Σολωμός βρίσκει σ’ αυτήν την πηγή της έμπνευσης και το νόημα της ποίησης του. Το 1828 πηγαίνει στην Κέρκυρα, όπου μένει ως το θάνατο του. Τα γνωστότερα έργα του είναι: Ποιήματα: «Η Φαρμακωμένη», «Ο Λάμπρος», «Ο Κρητικός», «οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», «ο Πόρφυρας». Πεζά: «Ο Διάλογος» το 1824, σε διαλογική μορφή, όπου ο ποιητής κηρύσσει το ιδεολογικό του πιστεύω: «μήπως έχω άλλο στο νου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;» και «κανείς δεν έχει δικαίωμα να αλλάξει τη γλώσσα του λαού» και «Η γυναίκα της Ζάκυνθος». Στα τέλη της ζωής του ξανάγραψε ποιήματα στα ιταλικά με την πρόθεση να τα επεξεργαστεί κατόπι στα ελληνικά. Παρόλο που το έργο του έμεινε αποσπασματικό λόγω της αδιάκοπη προσπάθεια για τελείωση και πορεία προς την ιδανική τελειότητα , ο Σολωμός είναι ο πιο σημαντικός ποιητής της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Σύνθεσε σε ενότητα την ελληνική ποιητική παράδοση Με τη δύναμη του ταλέντου του αξιοποίησε τη λαϊκή μας γλώσσα, τη διαμόρφωσε ποιητικά και δημιούργησε μ' αυτήν έργο μεγαλόπνοο, που έγινε πρότυπο για τους μεταγενέστερους ποιητές μας (ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ).
Σχολή: ονομάζεται ένα σύνολο καλλιτεχνών οι οποίοι παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά, στα θέματα και στην τεχνοτροπία. Η Επτανησιακή Σχολή: Τα Επτάνησα που βρίσκονταν κάτω από Ενετική κυριαρχία πέρασαν το 1797-1799 στους Γάλλους κατόπιν στους Ρώσους το 1799 και το 1800 ιδρύθηκε η Ιόνιος Πολιτεία. Το 1807-1814 επέστρεψαν οι Γάλλοι του Ναπολέοντα και το 1815 τα νησιά περιήλθαν στην «προστασία» της Αγγλίας. Το 1824 ιδρύθηκε στην Κέρκυρα το πρώτο ελληνικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, η Ιόνιος Ακαδημία. Τα Επτάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα το 1864. Οι συνθήκες αυτές επέτρεψαν την ανάπτυξη των τεχνών (ποίηση, μουσική, ζωγραφική). Η επτανησιακή ποίηση αξιοποίησε δημιουργικά τις επιδράσεις από: α) την ιταλική λογοτεχνία, β) την Κρητική Σχολή, γ) το δημοτικό τραγούδι και δ) το ποιητικό έργο του Βηλαρά και του Χριστόπουλου. Τα κοινά χαρακτηριστικά της ποιητικής έκφρασης της Επτανησιακής Σχολής είναι η λατρεία της πατρίδας, της θρησκείας, της γυναίκας και της φύσης.
ΤΑΞΗ Γ'
ΜΑΘΗΜΑ: ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
- Επανάληψη όσων είχαμε πει στην τελευταια παράδοση
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ
(1798-1857) Γιος του άρχοντα Νικολάου Σολωμού και μιας γυναίκας του λαού, της Αγγελικής Νίκλη, ο Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σε ηλικία δέκα ετών φεύγει για την Ιταλία, όπου μένει σπουδάζοντας (στο Λύκειο της Κρεμόνας και στο Πανεπιστήμιο της Παβίας) δέκα χρόνια. Σπούδασε Νομικά αλλά στην πραγματικότητα ασχολήθηκε κυρίως με τη λογοτεχνία και έγραψε κιόλας αξιόλογα ποιήματα στα ιταλικά. Γυρίζοντας στη Ζάκυνθο αφήνει τα ιταλικά και αφοσιώνεται στην ελληνική ποίηση και γλώσσα. Μετά τα πρώτα λυρικά τραγούδια του ( «Η Αγνώριστη», «η Ξανθούλα» κ.ά.) γράφει το 1823 τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» και την επόμενη χρονιά την «Ωδή εις το θάνατο του ΛορδΜπάυρον». Η Ελληνική Επανάσταση έχει ήδη ξεσπάσει και ο Σολωμός βρίσκει σ’ αυτήν την πηγή της έμπνευσης και το νόημα της ποίησης του. Το 1828 πηγαίνει στην Κέρκυρα, όπου μένει ως το θάνατο του. Τα γνωστότερα έργα του είναι: Ποιήματα: «Η Φαρμακωμένη», «Ο Λάμπρος», «Ο Κρητικός», «οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», «ο Πόρφυρας». Πεζά: «Ο Διάλογος» το 1824, σε διαλογική μορφή, όπου ο ποιητής κηρύσσει το ιδεολογικό του πιστεύω: «μήπως έχω άλλο στο νου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;» και «κανείς δεν έχει δικαίωμα να αλλάξει τη γλώσσα του λαού» και «Η γυναίκα της Ζάκυνθος». Στα τέλη της ζωής του ξανάγραψε ποιήματα στα ιταλικά με την πρόθεση να τα επεξεργαστεί κατόπι στα ελληνικά. Παρόλο που το έργο του έμεινε αποσπασματικό λόγω της αδιάκοπη προσπάθεια για τελείωση και πορεία προς την ιδανική τελειότητα , ο Σολωμός είναι ο πιο σημαντικός ποιητής της Νεοελληνικής λογοτεχνίας. Σύνθεσε σε ενότητα την ελληνική ποιητική παράδοση Με τη δύναμη του ταλέντου του αξιοποίησε τη λαϊκή μας γλώσσα, τη διαμόρφωσε ποιητικά και δημιούργησε μ' αυτήν έργο μεγαλόπνοο, που έγινε πρότυπο για τους μεταγενέστερους ποιητές μας (ΕΘΝΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ).
Σχολή: ονομάζεται ένα σύνολο καλλιτεχνών οι οποίοι παρουσιάζουν κοινά χαρακτηριστικά, στα θέματα και στην τεχνοτροπία. Η Επτανησιακή Σχολή: Τα Επτάνησα που βρίσκονταν κάτω από Ενετική κυριαρχία πέρασαν το 1797-1799 στους Γάλλους κατόπιν στους Ρώσους το 1799 και το 1800 ιδρύθηκε η Ιόνιος Πολιτεία. Το 1807-1814 επέστρεψαν οι Γάλλοι του Ναπολέοντα και το 1815 τα νησιά περιήλθαν στην «προστασία» της Αγγλίας. Το 1824 ιδρύθηκε στην Κέρκυρα το πρώτο ελληνικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, η Ιόνιος Ακαδημία. Τα Επτάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα το 1864. Οι συνθήκες αυτές επέτρεψαν την ανάπτυξη των τεχνών (ποίηση, μουσική, ζωγραφική). Η επτανησιακή ποίηση αξιοποίησε δημιουργικά τις επιδράσεις από: α) την ιταλική λογοτεχνία, β) την Κρητική Σχολή, γ) το δημοτικό τραγούδι και δ) το ποιητικό έργο του Βηλαρά και του Χριστόπουλου. Τα κοινά χαρακτηριστικά της ποιητικής έκφρασης της Επτανησιακής Σχολής είναι η λατρεία της πατρίδας, της θρησκείας, της γυναίκας και της φύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου