eM. ΡΟΪΔΗΣ, ΤΑ ΥΑΛΟΠΩΛΕΙΑ

Ø 1830-1880: Η ρομαντική σχολή των Αθηνών

o   επιστροφή στο παρελθόν

o   μελαγχολία και απαισιόδοξη διάθεση

o   καθαρεύουσα

o   προσπάθεια για τόνωση του εθνικού φρονήματος του λαού

Ø Χρονογράφημα είναι ένα είδος πεζού λόγου που καλλιεργήθηκε κυρίως από τις στήλες του ημερήσιου τύπου. Είναι σύντομο και αντλεί τα θέματά του από την τρέχουσα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Προϋποθέτει περιεκτικότητα, κομψότητα λόγου και αμεσότητα.

eM. ΡΟΪΔΗΣ, ΤΑ ΥΑΛΟΠΩΛΕΙΑ

Ø  Θεματικές ενότητες:

o   οι συνήθειες των αρσενικών σκύλων

o   η κατάσταση των πεζοδρομίων της Αθήνας

o   η προσωπική εμπειρία του συγγραφέα

o   περιγραφή ενός συγκεκριμένου επεισοδίου

Ø Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο (συνηθίζεται στο χρονογράφημα) και ο αφηγητής συμμετέχει (ως θεατής ή με τις σκέψεις του) στο περιστατικό.

Ø Γλώσσα καθαρεύουσα, μακροπερίοδος λόγος και αρχαιότροπη σύνταξη.

Ύφος

• πυκνό, περίτεχνο, ειρωνικό

Εκφραστικά μέσα

• εικόνες
• παρομοιώσεις: έμφαση στο κωμικό στοιχείο, παραστατικότητα, ακρίβεια, δραστικότητα
• μεταφορές
•  ασύνδετο

 Ειρωνεία και κωμικό στοιχείο: 

α) επιχειρείται μέσα από:

• από λέξεις και φράσεις
• χρήση καθαρεύουσας (επισημότητα, σοβαρότητα)
• χρήση δημοτικής
• κωμικές σκηνές

β) λειτουργία :

• σχολιάζει, σατιρίζει τα συμβάντα που τον ενοχλούν

τι ενοχλεί τον συγγραφέα:

• από πρακτική άποψη: αδυναμία πεζών να περπατήσουν με ασφάλεια
• αισθητική άποψη: κακόγουστο θέαμα
• παραβίαση νόμων

συναισθήματα :

• δυσαρέσκεια, ενόχληση
• χαιρέκακη ικανοποίηση
• φαίνεται να συμπαθεί τους σκύλους

Αφηγηματικές τεχνικές

• αφηγητής ομοδιηγητικός (εσωτερική εστίαση)
• επιβράδυνση
• γραμμική αφήγηση

  Αφηγηματικοί τρόποι

• περιγραφή ( αντικειμένων, γεγονότων, συναισθημάτων)
• σχόλια (Αλλά τι ζητούσιν……εκείνα;)
• αφήγηση α’ προσώπου

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ (ΕΝΟΤΗΤΑ 1)

Η αρχαία  Ελλάδα έδωσε στην Ευρώπη τις βάσεις του Δυτικού Πολιτισμού. (Θέατρο, φιλοσοφία, καλές τέχνες, πολιτική σκέψη, βάσεις επιστημών)

Η νεότερη Ελλάδα επηρεάστηκε από τον Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτισμό. (νεότερες επιστήμες, πεζογραφία, ποίηση, τέχνες, κινηματογράφος, τηλεόραση, μουσική, διατροφή)

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΑΝ  ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ:

·         Αρχαίος ελληνικός πολιτισμός

·         Βυζάντιο / Ορθοδοξία

·         Επιρροές του Οθωμανικού στοιχείου εξ’ αιτίας της τουρκοκρατίας

·         Σύγχρονη «Παγκόσμια Κοινωνία»

Σε σχέση με ορισμένα κράτη της Ε. Ε. η Ελλάδα υπερτερεί στα υστερεί στα παρακάτω:

·         Μικρή Παραγωγικότητα

·         Χαμηλή ανταγωνιστικότητα

·         Διογκωμένος και αναποτελεσματικός Δημόσιος Τομέας

·         Τεράστια φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή στον Ιδιωτικό Τομέα

·         Ανεργία

·         Υπέρογκο Δημόσιο Χρέος

·         Διαφθορά (σε μέτριο βαθμό)

Ενότητα 1-Συντακτικό

Ν. Ε. ΓΛΩΣΣΑ-Τ. Γ΄

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΝΟΤΗΤΑΣ 1

Β1. ΤΡΟΠΟΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

1. ασύνδετο σχήμα : παρατίθεται απλώς η μία πρόταση κοντά στην άλλη χωρίς συνδετικές λέξεις

                     (γοργότητα και ζωηρότητα στο ύφος)

                               π. χ. Το ντουφέκι ανάβει, αστράφτει, λάμπει, κόφτει το σπαθί.

2. παρατακτική σύνδεση : παρατάσσει κατά σειρά και συνδέει με παρατακτικούς συνδέσμους δύο ή    

                  περισσότερα ισότιμα στοιχεία του λόγου (λέξεις, φράσεις, προτάσεις)

                           π. χ. Αγωνίστηκε σκληρά και πέτυχε.

3. υποτακτική σύνδεση : συνδέει μη ισότιμες προτάσεις με υποτακτικούς συνδέσμους και μόρια ή

                με αναφορικές αντωνυμίες & επιρρήματα και με ερωτηματικές αντωνυμίες.

                        π. χ. Αν χρειάζεται, ξαναδιαβάστε το κείμενο.

·         ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ.

-          κύρια πρόταση + κύρια πρόταση

       π. χ. κάθισε και περίμενε

-          Δευτερεύουσα πρόταση + δευτερεύουσα πρόταση ίδιου είδους

π. χ.  Όταν προσέχει και όταν ακούει, καταλαβαίνει αμέσως.

·               ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ

-          κύρια πρόταση + δευτερεύουσα πρόταση

π. χ. Ήταν πολύ αργά, όταν ξεκινήσαμε.

-          δευτερεύουσα πρόταση + δευτερεύουσα πρόταση ανόμοιου είδους

π. χ. Όταν με πείσεις ότι ξέρεις τι κάνεις, θα σε ακολουθήσω.

ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Α. ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟΙ	Β. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΙ
Συνδέουν όμοιες προτάσεις ή όρους	Εισάγουν δευτερεύουσες προτάσεις
·         συμπλεκτικοί : και, ούτε, μήτε, ουδέ, μηδέ ·         αντιθετικοί : μα, παρά, αλλά, ωστόσο, όμως ·      διαζευκτικοί : ή, είτε ·         αποτελεσματικοί : λοιπόν, άρα, ώστε, επομένως	·      ειδικοί  : που, πως, ότι (ειδικές) ·      τελικοί : να, για να  (τελικές) ·      υποθετικοί : αν. άμα, σαν (υποθετικές) ·      χρονικοί : όταν, όποτε, καθώς, μόλις, πριν, ενώ, αφού,       προτού (χρονικές) ·      αιτιολογικοί : αφού, γιατί, επειδή (αιτιολογικές) ·      συμπερασματικοί : ώστε, που (συμπερασματικές) ·      διστακτικοί : μη(ν), μήπως (ενδοιαστικές) ·      εναντιωματικοί : αν και, ενώ, μολονότι (εναντιωματικές)

Β2-3. ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤ. ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΟ ΛΟΓΟ

- Ο ομιλητής αποφεύγει τη χρήση συνδετικών λέξεων            λόγος πιο άμεσος, γρήγορος,

                                           (σελ. 18)                                                ζωηρός - πρόχειρος

- Ο ομιλητής /συγγραφέας προσθέτει συνδετικές λέξεις            λόγος πιο επίσημος, ακριβής,

                                                               φροντισμένος, οργανωμένος, κατανοητός – φλύαρος

Γ. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

επιλογή θέματος          συγκέντρωση ερευνητικού υλικού        διάρθρωση και συγγραφή εργασίας        τελική θέση          βιβλιογραφία (από βιβλίο, εγκυκλοπαίδεια, εργασία)

Δ. ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ  : η επιλογή της λέξης (σελ. 24)